Op het moment van het schrijven van dit stukje staan we aan de vooravond van een bijzonder spannende gebeurtenis.
Morgenavond, om half 9, is het dan eindelijk zover. Nederland zal tegen Spanje strijden om de Wereldtitel.
Wie had dat ooit gedacht!
In 1974 grepen we naast de beker, alom bekent, met dank aan de Duitsers
Vervolgens 4 jaar later , stonden "wij" voor het laatst voor deze uitdaging, en wederom konden wij weer met de staart tussen de benen naar huis, en won Argentinië de WK titel.
3 maal is scheepsrecht, daar rekenen we dan maar op.
Ondertussen is de oranje koorts nu echt losgebarsten. Alle straten zijn oranje gekleurd, aan de fietsen hier in Amsterdam hangen rood-wit-blauw vlaggetjes en werkelijk elke kroeg zend morgen de wedstrijd uit.
En dan dinsdag de huldiging. Want ook al verliezen wij morgen (ik klop even af) worden onze jongens toch gehuldigd op het Museumplein te Amsterdam. Wanneer we winnen komt daar een grachtentocht bij.
Al vele malen, en voornamelijk de laatste dagen, heb ik de beelden bekeken van deze beruchte tocht door de grachten, na het behalen van de Europese titel in '88. Mensen sprongen in de grachten, woonboten zonken. De waanzinnige beelden gingen de hele wereld over.
En nu heb ik dan de kans daar zelf bij te zijn. Een moment wat ik vast nooit meer van mijn leven zal vergeten.
Het is een lang en slopend WK geweest, bijzonder slecht voor de gezondheid vooral. En dan heb ik het heus niet alleen over de vele alcoholische versnaperingen tijdens wedstrijd. Bij de laatste wedstrijd tegen Uruguay heb ik de laatste 10 minuten buiten gestaan omdat ik de spanning niet aan kon. Over de wedstrijd tegen Brazilië maar te zwijgen. Met de ogen dicht en de handen over mn oren geslagen heb ik de laatste momenten in een hoekje gezeten.
Een WK kan niet goed zijn voor het hart.
Overigens las ik, ter bevestiging, een stuk in de krant over verschillende ziekenhuizen die hun hartpatiënten alleen naar het WK lieten kijken onder begeleiding van een team van cardiologen en verpleging. Ik bedoel maar.
Nu is het dan echt aftellen voor morgen. Mijn Oranje outfit ligt klaar, een cdtje met voetbal krakers is gebrand.
En of we nu zullen winnen of verliezen, het zal ongetwijfeld een bijzondere avond worden, eentje die we niet snel vergeten. Ik heb alvast wat flessen champagne ingeslagen. Als we winnen poppen we de kurken op de overwinning. Wanneer we verliezen ga ik mijn verdriet weg drinken..
Ik wens iedereen ontzettend veel succes morgen avond, maak er vooral een leuk feestje van, maar denk aan je hart!
