zondag 30 mei 2010





En dan ben je Tante.
Een Tante in Amsterdam.

Ik weet nog goed hoe spannend ik het vond om samen met mijn broer, bij mijn oom&oom op visite te gaan, in de grote boze stad. Daar waar het allemaal zo anders en zo groot was!

Het prachtige appartement waar zij in woonde kan ik mij nog zo voor de geest halen. De glazen tafel, de prachtige keuken, en vooral de barkrukken. Toch enigszins ironisch dat ik juist die barkrukken me zo voor de geest kan halen... ( ik geef de schuld aan mijn vader)


Nu, sinds alwaar bijna 3 maanden , woon ik zelf in die grote boze stad. Wie had dat gedacht.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit de "ambitie" heb gehad om in de stad te gaan wonen, totdat ik hier, dankzij mijn carrière, sowieso al 60 per week doorbracht. Min of meer ben ik dus uit praktische overwegingen opzoek gegaan naar huisje voor mijzelf.
Nu moet je weten dat het bijna onmogelijk is om hier iets voor jezelf te krijgen. Je moet of een verschrikkelijk hoog salaris verdienen of je moet, met een minimum inkomen,  bereid zijn om 500 euro per maand te betalen voor 8 vierkante meter .
Na een maand of wat kwam er, totaal onverwacht, een telefoontje van mijn werkgever. Of ik even wou gaan zitten. Aangezien ik buitenstond ging ik dus maar op de stoep zitten, in de verwachting dat er vreselijk nieuws zou komen. ( Je bent ontslagen, de zaak is afgebrand etc. etc. ) Maar wat hij zei ging mij verbeelding te boven; Joy! , Ik heb een huis voor je geregeld ! En wat voor 1, midden in De Pijp!

Ik heb een huis. Een echt huisje voor mij alleen. Eentje met een keuken, een slaapkamer en een bank, helemaal voor me eigen, ook al staat de bank dan bijna in mn keuken.
Ik ronde het telefoontje af en rende snel naar binnen om het nieuws aan moeders te vertellen.
MAMA! Ik heb een huis, volgende maand verhuis ik al!
Moeders probeerde zo goed en zo kwaad als het kon om zo blij mogelijk te reageren, maar ach.. het blijft een moeder.
De weken daarop bestonden uit het uitzoeken van meubels, servetten en keukengerei.
Leuk en spannend, maar toch ook moeilijk. Niet alleen om het feit dat ik mn ouders " alleen " achter zou laten maar ook omdat ik op het punt stond om tante te worden. Zou ik wel een hechte band op kunnen bouwen met mijn aanstaande neefje als ik niet om de hoek zou wonen?
En alsof hij het gepland het..
Pa, ma en ik waren vol aan het klussen in mijn nieuwe huis toen we een telefoontje kregen van mijn broer; Het is begonnen!! De rest van die dag heb ik als een gek door mn huis gerent  terwijl pa en ma aan het werk waren. Ik word tante!!

Seff kwan en de volgende dag verhuisde ik. Het is een hele strijd geweest. Al die dozen, mn bed en de matrassen, 4 trappen omhoog. Maar goh, wat ben ik blij met mijn huis, en wat ben ik trots op pa en ma.

En nu.
Nu ben ik een tante. Tante Joy in Amsterdam.
Ik hoop dat Seff het net zo spannend vind om bij te komen logeren als dat ik het vond om bij oom&oom te komen.
Wat gaat de tijd toch snel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten