dinsdag 8 september 2009

Long time, no Blog.

Ben samen met mijn favoriete mens op vakantie geweest.

Nu kan ik een heel verslag schrijven over hoe het geweest is maar kort en bondig: Behoorlijk actief voor ons doen!

S'ochtends de keuze maken: Zwembad of strand.
Van bar naar bedje lopen, zo nu en dan al zuchtend en steunend het zwembad inrollen, en er nog veel zuchtender weer uitkruipen. En dan s'avonds ook nog eens bepalen waar en wat we gaan eten en welke cocktail we nu weer zouden nemen.
Genoeg activiteiten dus.

Na lange vlucht terug op Nederlandse bodem en dat valt zwaar. Ineens " moet " je weer van alles.
Ondertussen denk ik dus alvast aan de volgende vakantiebestemming.

Heb me deze vakantie overigens weer enorm verbaasd over onze buren van links boven.
De Engelsen dus.
Alwaar wij hysterisch met allerlei smeerseltjes en parasolletjes in de weer zijn om maar niet te verbranden , liggen zij gewoon vol in de zon terwijl de bierpullen tegen de muren op vliegen.
En al liep het kwik nog zo krankzinnig hoog op, gewoon een kwestie van volhouden blijkbaar.

En als onze engelse vrinden zich al insmeren dan is dat met olie want " dan wordt je lekker snel bruin" .
Rond het middaguur werd het zonnebaad proces even onderbroken voor wat wel verdiende haute cuisin ( lees: vette hamburgers, patat verzopen in de azijn en ketchup, en een liter bier )
De volgende dag liggen ze met blaren all over the place gewoon weer in de zonneschijn.

Die mensen kicken op pijn. Een andere verklaring heb ik niet.


Verder werd ons vakantie adres voornamelijk overspoeld met complete spaanse families.
Opa's, oma's, kinderen en alles wat daarna komt werden aan de zwembad rand geinstaleerd. Gezellige lui, enigzins luidruchtig ( ik kom toch voor me rust, je weet) maar wel gezellig.

Maar dan. Schokkend. Afschuwelijk, traumatiserend enigzins.

Elke spaanse man ( elke! ) , knap, lelijk , gezet of gespierd. Elke spanjaard loopt er in.
In spierwit, knalgeel of bescheiden donkerblauw.
Het is meest afschuwlijke stukje stof ooit " ontworpen" .
De Speedo.
Tenzij je sport zwemmer bent, heb je als man GEEN ENKEL goed excuus om een Speedo te mogen dragen. Het kan de mooiste man met de grond gelijk maken.

Buiten het feit dat het ronduit lelijk en ranzig is, kan ik me voorstellen dat het voor de man toch ook intimiderend moet zijn. Ik bedoel, je blikt glijdt toch automatisch richting voorkant Speedo.
Dan moet je als man toch redelijk zeker van je zaakje zijn. ( leuke woordspeling, al zeg ik het zelf)

Op onze laatste dag kwam onze favoriete spanjaard ( die achteraf een turk bleek te zijn, maar dat doet er in dit verhaal niet toe ) ons een bezoekje brengen. De duikinstructeur.
Een stukje vakwerk. Daar mag je als moeder toch trots op zijn, hij was goed gelukt.
Anyhow, meneer kwam compleet met duikuitrusting het zwembad verblijde met zijn aanwezigheid. Langzaam kleed DI ( duikinstructeur) zich uit.
Eef en ik kijken toe zonder met de ogen te knipperen, anders missen we nog wat.
Goddelijk, wat een verschijning.
En dan. Zou het? Nee , niet hij!

Een lekkere strakke Speedo slip.

Bij nadere inspectie blijkt de ineens niet meer zo goddelijke DI ook nog eens crocs aan zn bevallige voetjes te hebben.
Hebben hem op goed geluk nog een poosje in de smiesen gehouden, ben zelfs nog even achter hem aan het zwembad in gedoken, maar nee.

Verpest. Helemaal verpest.
Het zou je zoon wezen.

Oppervlakkig? Absoluut.
Eerlijk? Zekersteweten.

Dat is dan een schrale troost bij thuiskomst. Het komende jaar geen zon, geen zee, geen Speedo's.